این آیات سوره ی مبارکه بروج را با هم بخوانیم:
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ (4) |
||||||||||||||
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ (5) |
||||||||||||||
إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ (6) |
||||||||||||||
وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ (7) |
||||||||||||||
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ (8) |
||||||||||||||
الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ (9) |
||||||||||||||
إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ (10)
امروز بودائیان افراطی میانمار همچون اصحاب اخدود مسلمانان بی پناه را زنده زنده در آتش می افکنند. خدایا این ظالمان را به سرنوشت اصحاب اخدود دچار فرما و مسلمانان را از دست آنان رهایی بخش. در این اوقات نورانی برای نجاتشان دعا کنید. اللهم عجل لولیک الفرج |
ذَ لِکَ الکِتَبُ لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدىً لِّلْمُتَّقِینَ .سوره 2. بقره آیه 2
ترجمه
آن کتاب (با عظمت که) در (حقّانیت) آن هیچ تردیدى راه ندارد، راهنماى پرهیزگاران است.
نکته ها
«لاریب فیه» یعنى در اینکه قرآن از سوى خداست، شکّى نیست. زیرا مطالب آن به گونهاى است که جایى براى این شکّ وتردید باقى نمىگذارد واگر شکّى در کار باشد، بخاطر سوءظن وروحیّه لجاجت افراد است. چنانکه قرآن مىفرماید: «فهم فى رَیبهم یَتردّدون»(102) آنان در شکّى که خود ایجاد مىکنند، سردرگم هستند.
هدف قرآن، هدایت مردم است و اگر به مسائلى از قبیل خلقتِ آسمانها و زمین و گیاهان و حیوانات و... اشاره کرده به خاطر آن است که توجّه مردم به آنها، موجب توجّه به علم و قدرت و حکمت خداوند گردد.(103)
قرآن وسیله هدایت همه مردم است؛ «هدىً للنّاس»(104) همانند خورشید بر همه مىتابد، ولى تنها کسانى از آن بهره مىبرند که فطرتِ پاک داشته و در برابر حقّ خاضع باشند؛ «هدىً للمتّقین» همچنان که نور خورشید، تنها از شیشهى تمیز عبور مىکند، نه از خشت وگِل. لذا فاسقان(105)، ظالمان(106)، کافران(107)، دلمردگان(108)، مسرفان و تکذیب کنندگان(109) از هدایت قرآن بهرهمند نمىشوند.
سؤال: این آیه درباره قرآن ومطالب آن مىفرماید: «لاریب فیه» هیچ شکّى در آن نیست. در حالى که خود قرآن شکّ وتردید مخالفان را در این باره بیان مىدارد: یک جا مىفرماید: «انّنا لفى شکّ ممّا تَدعونا الیه مُریب»(110) ما درباره آنچه ما را به آن مىخوانى، در شکّ هستیم. و در مورد شکّ در وحى ونبوّت نیز مىخوانیم: «بل هم فى شک من ذکرى»(111) دربارهى قیامت نیز آمده: «لنعلم من یؤمن بالاخرة ممن هو منها فى شک»(112) بنابراین چگونه مىفرماید: «لاریب فیه» هیچ شکّى در قرآن ومحتواى آن نیست؟
پاسخ: مراد از جمله «لاریب فیه» آن نیست که کسى در آن شکّ نکرده و یا شکّ نمىکند، بلکه منظور آن است که حقّانیت قرآن به قدرى محکم است که جاى شکّ ندارد و اگر کسى شکّ کند به خاطر کور دلى خود اوست. چنانکه در آیه 66 سوره نمل مىفرماید: «بل هم فى شک بل هم منها عمون»(113)102) توبه، 45.
103) در قرآن به موضوعات طبیعى، کیهانى، تاریخى، فلسفى، سیاسى و صنعتى اشاراتى شده، ولى هدف اصلى هدایت است.
104) بقره، 185.
105) لایهدى القوم الفاسقین» توبه،80.
106) لایهدى القوم الظالمین» مائده، 51.
107) لایهدى القوم الکافرین» مائده، 67.
108) لایهدى من هو کاذب کفار» زمر، 3.
109) لایهدى مَن هو مسرف کذّاب» غافر، 28.
110) هود، 62.
111) ص، 8.
112) سبأ، 21.
113) نخبة التفاسیر به نقل از آیةاللَّه جوادى.
پیام ها
1- قرآن در عظمت، مقامى بس والا دارد. «ذلک» در ادبیات عرب، «ذلک» اسم اشاره به دور است. در اینجا به قرآن که در پیش روى ماست، با «ذلک» اشاره مىکند که از عظمتِ دست نایافتنى قرآن حکایت مىکند.
2- راهنما باید در روش دعوت و محتواى برنامه خود، قاطع و استوار باشد. جملهى «لاریب فیه» نشانگر استوارى و استحکام قرآن است.
3- توانِ قرآن بر هدایت پرهیزکاران، خود بهترین دلیل بر اتقان و حقّانیت آن است. «هدى للمتقین»
4- تنها افراد پاک وپرهیزکار، از هدایت قرآن بهرهمند مىشوند. «هدى للمتقین» هرکس که ظرف دلش پاکتر باشد، بهرهمندى و نورگیرى او بیشتر است.(114)114) هدایت داراى مراحل و قابل کم و زیاد شدن است. «والذین اهتدوا زادهم هدى»
منبع:تفسیر نور.قرائتی ،محسن
قال رسول الله صلى الله علیه و آله:
ان للجنة بابا یدعى الریان لا یدخل منه الا الصائمون.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
براى بهشت درى است به نام (ریان) که از آن فقط روزه داران وارد مى شوند.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 295، ح31.
سلام بر ماه خدا و درود بر مهمانان خدا
خیر مقدم ماه رحمت و مغفرت و برکت
خدایا ما را در این ماه تندرست دار تا در بندگی و عبادتت بیشتر بکوشیم و با این عبادات به ساحت قدست نزدیکتر شویم.
ای کسی که اعمال کم را هم قبول می کنی و از گناهان زیاد گذشت می نمایی اعمال ناقابل ما را به کرم خویش بپذیر .
هرکه دارد هوس کرببلا بسم الله هر که دارد سر همرامی ما بسم الله
آرزوتان را نمی دانم ولی بهرتان خواهم بهاران عاشفان
خداوند توفیق زیارت با معرفت نصیب این حقیر و همه ی مشتاقان فرماید.
تا درودی دیگر بدرود