انفاق در نهان و آشکار 

وَانفَقُوا مِمَّا رَزَقناهُم سِرّاً وَ عَلانِیَةً یَرجُونَ تِجارَةً لَن تَبُورَ

و از آنچه روزی داده ایم در نهان و آشکار انفاق کرده اند، (آنها) به تجارتی امید بسته اند که هرگز زوال نمی پذیرد.

فاطر/29

«انفاق از رزق در سر و علانیه» به معنای این است که از مال خود به فقراء می دهند و چون در انفاق های مستحبّی می ترسند جنبه خودنمایی به خود بگیرد و خلوص آن از بین برود، لذا آن را پنهانی انجام می دهند و در انفاق های واجب، برای اینکه اطاعت خدا در بین مردم شایع شود و دیگران هم تشویق شوند، علنی می دهند.

                                                                                                                                      تفسیر المیزان/ج17/ص60