حکومت صالحان در قرآن: 

اَلَّذینَ اِن مَکَّنَّاهُم فِی الاَرضِ اَقَامُوالصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکَاةَ وَ اَمَرُوا بِالمَعرُوفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَللهِ عَاقِبَةُ الاُمُورِ:

همان کسانی که هرگاه در زمین به آن ها قدرت بخشیدیم، نماز را برپا می دارند و زکات می دهند و امر یه معروف و نهی از منکر می کنند و پایان همه ی کارها از آن خداست.

حج/41

اگر قدرت و امکانات، در دست افراد صالح باشد، بهره برداری صحیح می کنند، و اگر در اختیار نااهلان قرار گیرد سوء استفاده می کنند. بنابراین دنیا و قدرت، برای گروهی نعمت و برای گروهی وسیله بدبختی است و قرآن از هر دو نمونه یاد کرده است : اگر مؤمنان به قدرت برسند، به سراغ نماز و زکات و امر به معروف می روند (حج/41). ولی انسان های منحرف و نااهل، اگر قدرتمند شوند کارشان طغیان است (علق/6).

تفسیر نور/ج8/ص50 و 51