قابل توجه علاقه مندان به دوستی با خدا 

دوستان عزیز همانگونه که می دانید در روابط انسانی افراد برای جلب محبت محبوب نسبت به خود، مطابق با سیلقه و خواسته او خود را می آرایند و رفتاری مطابق میل او از خود نشان می دهند حال ببینیم که محبوب حقیقی در قرآن کریم چه صفاتی را برای دوستان خود را بیان  می فرماید، بنابراین مطالبی تحت عنوان فوق ارائه می شود تا سیمای دوستان خدا در آینه ی وحی تبیین گردد.بدان امید که ما نیز با متصف شدن به این صفات توفیق قرار گرفتن در جرگه دوستان حضرت حق را بیابیم. ان شاء الله
                    «هر که دارد هوس دوستی حضرت حق بسم الله»

کسانی که خداوند دوستشان دارد به ترتیبی که در آیات قرآن آمده است،عبارتند از :

1-محسنین (نیکوکاران)

«وَأَنفِقُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَأَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ  »و در راه خدا انفاق کنید و خود را با دست‏ خود به هلاکت میفکنید و نیکى کنید که خدا نیکوکاران را دوست مى ‏دارد (195-بقره)
نیکو کاری یکی از صفات دوستان خداست و طبق ان آیه ی شریفه خداوند نیکوکاران را دوست دارد و انسانها را امربه نیکی می فرماید.
مفهوم احسان

«إحسان» از ریشه ی «حُسن» و در لغت به دو معنای انعام بر دیگران و احسان در عمل به این معنی که کسی عمل نیکویی را بیاموزد یا عمل نیکی را انجام دهد ، به کار رفته است . احسان و  کلماتی نظیر حَسَن ، حُسن و احسَن در وصف اموری به کار می روند که به دلیل داشتن گونه ای از زیبایی عقلی، نفسانی و طبیعی انسان را به خود جذب می‏کنند. (1)

جایگاه احسان در فرهنگ اسلامی
در فرهنگ اسلامی، احسان از جایگاه ویژه ای برخوردار است . این واژه و مشتقاتی نظیر آن ، در قرآن فراوان به کار رفته است . در منابع اسلامی نیز، احسان حوزه ی  بسیار گسترده ای از احادیث شیعه و سنی و مباحث تفسیری، فقهی ، اخلاقی ، عرفانی و کلامی را به خود اختصاص داده است .

 احسان به صورت یکی از مفاهیم بنیادین و پر دامنه ی اسلام ، هر چند بیش از همه در گستره ی اخلاق به کار رفته است ، اما قلمروی معنایی آن بسیار گسترده است . در قرآن به عنوان یکی از منابع مهم دین اسلام ، احسان به سه معنای انجام دادن کار نیک ، نیکی کردن به دیگران و انجام دادن نیکو و شایسته ی یک کار در شکل کامل آن ، به کار رفته است . تأمل در آیات قرآن نشان می دهد که احسان ، جامع هر گونه خیر است. (2)

جلوه های احسان
همانگونه که در آیه صدر الاشاره و بسیاری از آیات دیگر از جمله آیه ی شریفه ی 134/آل عمران  بیان شده است  از جلوه های  احسان و نیکوکاری انفاق در راه خداست همچنین در آیه اخیر صفاتی چون کظم غیظ(فرو بردن خشم)و عفو و بخشش دیگران از دیگر نشانه های نیکوکاری ذکر شده است. «الَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِین»
   
 
از آنجا که روش نگارش ما در این وبلاگ کوتاه نویسی است به همین مقدار بسنده می کنیم  بنابراین علاقه مندان برای دریافت اطلاعات بیشتر به دیگر منابع مراجعه فرمایند.
از جمله در«سایت حوزه» واژه احسان را جستجو کنید.

.....................................
1-. المفردات فی غریب القرآن، حسین بن محمد راغب اصفهانی ، ص 236 ، 235

2. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، فضل بن حسن طبرسی ، ج 6 ، ص 586